Τρίτη 1 Φεβρουαρίου 2011

ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΛΛΙΦΩΝΙΟΥ

Τ.Δ. Καλλιφωνίου.
Το Καλλιφώνιο βρίσκεται στους πρόποδες των βουνών Τούρλα, Σκαφίδα, Αϊ Σώστη και Διάσελο που αποτελούν τμήματα της οροσειράς με το όνομα Καλλιφώνι και σε απόσταση 15 χιλιομέτρων από τα Καλάβρυτα.
Μέχρι το 1907 ανήκε στο Δήμο Καλλιφωνίας (Ο Δήμος Καλλιφωνίου σχηματίστηκε με το Β.Δ. της 31ης Μαρτίου του 1883 στη Β’ τάξη με πληθυσμό 2786 κατοίκους και έδρα το Καλλιφώνι) οπότε και διαχωρίστηκε στις κοινότητες Καλλιφωνίου, Κέρτεζης, Λαγοβουνίου, Σιρμπανίου και Κανδάλου.Τη φυσική ομορφιά του χωριού υπογραμμίζουν τα παρθένα δάση, η πλούσια βλάστηση, οι άφθονες φυσικές πηγές, τα ποτάμια που διασχίζουν το μικρό κάμπο με τα εύφορα δάση εδάφη.
Σύμφωνα με τη προφορική παράδοση που φτάνει ως τις μέρες μας, το Καλλιφώνιο ονομαζόταν ''Μακρύ Χωριό'' και βρισκόταν σε άλλη τοποθεσία από τη σημερινή, μεταξύ Ζευγολατιού και Νόμου. Με τη ζωή των κατοίκων του χωριού αυτού είναι συνδεδεμένα τα δύο λαϊκά δικαστήρια : ο Νόμος ( είδος δικαστηρίου πρώτου βαθμού )και το Γεροντάτο (είδος εφετείου ). Τα υπολείμματα των σπιτιών από το Μακρύ Χωριό, που σώζονται μέχρι και σήμερα, μαρτυρούν την ύπαρξη του στο μακρινό παρελθόν.Οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό τους και έχτισαν νέο στη θέση που βρίσκεται σήμερα το Καλλιφώνιο. Κατά μια άποψη αναγκάστηκαν να φύγουν εξαιτίας ενός θανατηφόρου λοιμού που αποδεκάτισε τον πληθυσμό, παίρνοντας έτσι το νέο όνομα Σαβανοί ( από τα σάβανα ), που διατηρήθηκε μέχρι τον αιώνα μας, οπότε μετονομάστηκε σε Καλλιφώνιο (σχετικά με το όνομα Σαβανοί, έχει διατυπωθεί και η άποψη ότι έχει ξενική προέλευση ). Άλλοι υποστηρίζουν ότι αναζήτησαν μια νέα, πιο ασφαλή τοποθεσία λόγω του επερχόμενου κινδύνου, φράγκικου, βενετικού, ή τουρκικού.
Τα ερείπια ενός φράγκικου ή βενετικού πύργου μέσα στο χωριό δηλώνουν την έντονη παρουσία του δυτικού αρχικά κατακτητή. Στη συνέχεια ο πύργος αυτός, στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες της τουρκικής διοίκησης.Οι Καλλιφωνίτες είναι παρόντες τόσο στα χρόνια της Επανάστασης του 1821 (γνωστή είναι η συμβολή του Παναγιώτη Κόσκορη) όσο και στα χρόνια της γερμανικής κατοχής. Η αντίσταση των κατοίκων στους Γερμανούς υπήρξε μεγαλειώδης. Πολλοί πατριώτες ξεχώρισαν για τη γενναιότητα και την αυτοθυσία τους (Ανδρούτσος), με αποτέλεσμα να θρηνήσει το χωριό πολλά θύματα.Το μεγάλο κύμα μετανάστευσης, που ακολούθησε τα δύσκολα εκείνα χρόνια, συμπαρέσυρε και το Καλλιφώνιο. Πολλοί κάτοικοι του αναγκάστηκαν να αναζητήσουν νέες εστίες όχι μόνο στα μεγάλα αστικά κέντρα αλλά και σε χώρες μακρινές, όπως Αυστραλία, Αμερική και Καναδά, όπου στη συντριπτική πλειοψηφία τους οι Καλλιφωνίτες ξεχώρισαν με την εργατικότητα τους, το ήθος τους και την τιμιότητα τους, χωρίς να ξεχάσουν τις ρίζες τους.
Σήμερα η συντήρηση των παλαιών σπιτιών, το χτίσιμο των νέων, η συντήρηση και βελτίωση των δρόμων, η διαμόρφωση της κεντρικής πλατείας βελτίωσαν σημαντικά τη φυσιογνωμία του χωριού, χωρίς να αλλοιώσουν το παραδοσιακό του χρώμα.Ο αριθμός των κατοίκων, οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με τη γεωργία και την κτηνοτροφία, έχει μειωθεί σημαντικά. Τους καλοκαιρινούς όμως μήνες, όταν η κίνηση του πληθυσμού είναι αυξημένη, δίνεται η ευκαιρία στους απανταχού πατριώτες να συντηρήσουν τις μνήμες και τους δεσμούς με το χωριό τους. Γι’ αυτό σημαντική είναι η συμβολή του Συλλόγου των Απανταχού Καλλιφωνιωτών που καθιέρωσε την ημέρα του Δεκαπενταύγουστου ένα συναπάντημα των πατριωτών με παραδοσιακό γλέντι στην πλατεία του χωριού.
Ο επισκέπτης του Καλλιφωνίου απολαμβάνει την παραδοσιακή φιλοξενία των κατοίκων του, την ηρεμία και την ξεκούραση που προσφέρει η φυσική ομορφιά του τόπου, την ανάβαση στα καταπράσινα βουνά του, την αφθονία των κρυστάλλινων νερών του (του Κεφαλοβρύσου, του Νόμου, του Άμπουλα και των άλλων φυσικών πηγών). Μπορεί να θαυμάσει το μοναδικό καμπαναριό που βρίσκεται πάνω στον έναν από τους δύο υπεραιωνόβιους πλατάνους της εκκλησίας του Αγίου Ιωάννη του Χρυσοστόμου, καθώς και τις παλιές εικόνες της. Εξίσου μοναδική ομορφιά προσφέρει το ερημοκλήσι του Αϊ Γιώργη, στο λόφο απέναντι από το χωριό, με την υπέροχη θέα. Δεν πρέπει κανείς να παραλείψει την επίσκεψη στην Αγία Παρασκευή, παλιά ιστορική μονή με σωζόμενες τοιχογραφίες, η οποία όμως έχει υποστεί καθίζηση, που καθιστά επιτακτική την ανάγκη ιδιαίτερου ενδιαφέροντος για τη συντήρηση της.
Σήμερα το Καλλιφώνιο, ένα μικρό χωριό της τέως επαρχίας, με πλούσια ιστορία, δυστυχώς μη καταγεγραμμένη, αγωνίζεται να διατηρήσει την αυθεντικότητα και την παράδοσή του και να αντισταθεί στην ερήμωση της ελληνικής επαρχίας.
ΠΛΗΘΥΣΜΟΣ-ΕΚΤΑΣΗ:
Πληθυσμός: 123 κάτοικοι (απογραφή 2001)
Έκταση: 12.385 στρέμματα
Πρόεδρος Τοπικού Συμβουλίου Καλλιφωνίου: Μητσόπουλος Δ. Παναγιώτης
Πρόεδρος Πολιτιστικού Συλλόγου: Μητσόπουλος Γ. Ανδρέας

Ηλεκτρονικό ταχυδρομείο: iwannis.iliopoulos@gmail.com

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου